اثر کاربرد کودهای زیستی و سولفات روی بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی مرزه (satureja hortensis l.)

بروز عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای شیمیایی توجه بشر را به استفاده از داورهای گیاهی جلب نموده است. مرزه به عنوان یک گیاه دارویی در درمان بیماریهای مختلف از جمله گرفتگی، درد عضلانی، تهوع، سوء هاضمه، اسهال و بیماری های عفونی استفاده می شود. به منظور بررسی اثر کودهای زیستی وسولفات¬روی بر عملکرد و اسانس گیاه دارویی مرزه، آزمایشی در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه اجرا شد. تیمارها شامل کودهای زیستی (شاهد یا عدم بذر مال، بذر مال با نیتروکسین و بذر مال با سوپرنیتروپلاس) و محلول¬پاشی گیاهان با سولفات¬روی (غلظت¬های صفر، 2/5 و 5 در هزار) بودند. نتایج نشان داد که اثر کودهای زیستی و روی بر تعداد ساقه های فرعی، مساحت سایه انداز گیاهان، وزن سرشاخه گلدار، وزن تر و خشک بوته، عملکرد تر و خشک و عملکرد اسانس معنی¬دار شد. بیشترین مقدار صفات مذکور به ترتیب در تیمارهای سوپر نیتروپلاس و نستروکسین به دست آمد. هر دو تیمار محلول پاشی سولفات روی (2/5 و 5 درهزار) منجر به افزایش مقدار صفات مذکور نسبت به شاهد شدند. بیشترین درصد اسانس به ترتیب در تیمارهای محلول¬پاشی سولفات¬روی 5 در هزار و بذر مال با سوپر نیتروپلاس، محلول¬پاشی روی 5/2 در هزار و بذر مال با نیتروکسین و محلول¬پاشی روی 5 در هزار و بذر مال با نیتروکسین به دست آمد. این تیمارها که به طور میانگین باعث افزایش 35/5 درصدی مقدار اسانس مرزه شدند.